Het is inmiddels tegen tienen. We hebben vanavond in Binche een pizza gegeten, buiten op een terras. Ik heb daarbij mijn eerste heerlijk koele glas bier gedronken.

Vanmorgen vertrokken we rond kwart over negen uit Overijse. Daar hebben we eerst even gekeken of er nog een kaart van België beschikbaar was bij het Bureau Toeristeninformatie. We kregen nul op rekest, dus zijn we gaan fietsen aan de hand van het rijtje plaatsnamen. Dat ging redelijk goed, maar het lijkt hier wel te stikken van de heuvelen en glooiingen. Gelukkig liet de zon het eerst afweten en scheen ze later niet constant. Maar met een vrij strakke zuidwesten wind was het toch zwoegen geblazen.

In een dorpje net voorbij Genval werd de vochtvoorraad aangevuld met anderhalve liter bronwater 'uit de tijd dat alles nog puur was'. In Lasne dronken we ons ochtenddrankje op een soort terras. Vervolgens ging het verder naar Genappe. Daar werd, tussen de heuvels, rond enen een broodje jam en een appel gegeten.

03foto1Zwoegen op de kinderkopjes

Na deze onderbreking ging het verder via Houtal-le-Val en Buzot naar Pont-à-Celles. Op het eind van de tocht, nabij Chapelle-lez-Herlaimont raakte ik de kluts kwijt. We kwamen aan de verkeerde kant de plaats Morlanweiz binnen, waardoor we de weg naar Binche niet vonden. Bij een klant van de Aldi opheldering gevraagd en gekregen, en toch nog maar een 2-liter fles water gekocht. Dat was ook wel nodig, want de laatste 10 km presenteerden ons nog een paar fikse stijgingen.

In Binche aangekomen hebben we eerst geld gehaald en ons vervolgens een zeer koele Ice Tea laten serveren. Daarna aan de hand van de plattegrond de plaats van camping Chez Gloriettes bepaald. Dat bleek niet zo moeilijk, zodat we daar tegen kwart over vijf (na 72 km) aankwamen. Meteen ingeschreven en betaald (210 franc). Na het opzetten van de tent besloten we eerder genoemde pizza te gaan nuttigen.

Zojuist hebben we voor morgen een andere route uitgezet. Ons schema is volledig in de war en nu bekijken we van dag tot dag wat we gaan fietsen. Maar één ding is zeker: de rustdag vervalt; we fietsen gewoon dag na dag door, anders halen we Parijs niet op tijd!