Vandaag lang geslapen: half tien, resp. tien uur. Na het eten wat rondgeklungeld en even na enen vertrokken naar Stendal om wat zaakjes te regelen. Ten eerste zou het toch wel verstandig zijn om de kapotte spaak van Rutgers achterwiel te vervangen. Uiteraard aan de moeilijke kant, dus laat je het doen. Ten tweede moet de derailleur van Jan's fiets eigenlijk worden bijgesteld. Maar waar vind je een fietsenmaker?

Vragen bij het lnformatiebureau voor Toerisme. Ja hoor, Herr Schultze aan de Bahnhofstrasse verkoopt fietsen, dus repareert hij ze misschien ook wel. Nadat ik geld had gepind, ging het op naar de Bahnhofstrasse. En inderdaad, Herr Schube repareert wel, maar om vóór 5 uur èn een spaak verwisseld èn een achterderailleur bijgesteld te hebben, dat is toch wel wat veel gevraagd. Dus dan alleen maar de spaak.

Van hier gingen we naar het station om voor morgen de trein naar Uelzen te regelen. Dat valt nog helemaal niet mee, omdat niet alle spoorlijnen van oost naar west doorlopen, anderen zijn vervangen door het zgn. 'Schienenverfangendes Verkehr' (oftewel een bus) en daarnaast veel kleine lijntjes zijn opgeheven. Het uiteindelijke resultaat ziet er zo uit:
- eerst met de trein van Stendal via Wittenberge (overstappen) naar Salzwedel;
- vervolgens plm. 40 km. fietsen naar Bodenteich (hierbij passeren we de vroegere grens);
- dan van Bodenteich naar Uelzen met de trein;
- tenslotte nog een paar kilometer naar de camping.
Gelukkig kwam de puzzel dus toch nog rond, althans op papier. Nu morgen de praktijk nog.

Nu lopen we nog even de stad in. Het is een leuke stad met een aantal oude kerken en veel oude gebouwen. Daaraan wordt nog wel veel restauratiewerk verricht (of dit moet nog gebeuren). In een boekhandel nog een aantal kaarten gekocht. Deze zijn op een terrasje, onder genot van een glas cola, van de nodige toelichtende teksten voorzien. Aangezien alleen het postkantoor postzegels mag leveren, dit kantoor gezocht en gevonden en aldaar de kaarten gepost. Na nog wat levensmiddelen te hebben ingeslagen, keerden we terug naar Herr Schultze. De fiets was klaar, maar de kosten hoog! Na de eerste schrik toch maar DM 32,80 betaald, waarvan DM 32,-- voor arbeidsloon!! In elk geval slingert het wiel niet meer.

Drie kwartier later waren we weer op de camping terug. Het eten is nu op (puree, bieten en een metworst; toetje toe) en de koffie ook voor de helft. En dit verhaal is ook op.